foto Maciej Konieczny
Turkowskie Towarzystwo Muzyczne, Samorząd Miasta Turku
zapraszają na
Koncert symfoniczny z okazji
Jubileuszu 665 - lecia Turku
3 maja 2006 r. godz. 17.00
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turku
Wykonawcy:
Orkiestra "Sinfonietta Cracovia"
Robert Grudzień - organy
Maestro Krzysztof Penderecki - dyrygent
Program:
J.F.Haendel - Koncert organowy d-moll nr 15
J.S.Bach - Aria z III Suity orkiestrowej D-dur BWV 1068
K.Penderecki - Chaconne Pamięci Jana Pawła II z "Requiem Polskie"
W.A.Mozart - Symfonia A-dur nr 29 KV 201
Patronat:
TVP 3 Poznań, Echo Turku, Radio Merkury
Producent koncertu:
Fundacja im. Mikołaja z Radomia, Robert Grudzień www.grudzien.pl
Turecki Portal Regionalny - www.turek.net.plhttp://www.turek.net.pl/?action=informacje&idin=900&idm=8&ids=29http://www.turek.net.pl/?action=informacje&idin=946&idm=8&ids=45http://www.turek.net.pl/?action=informacje&idin=945&idm=8&ids=29http://www.turek.lm.pl/main.lm?tresc=news_nn_pokaz.lm&id=10146culture.plhttp://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/wy_in_koncert_665_lecie_turku
Krzysztof PendereckiUrodził się w Dębicy. Studiował kompozycję u F. Skołyszewskiego, a następnie w PWSM w Krakowie u A. Malawskiego i S. Wiechowicza.
Jest laureatem wielu nagród artystycznych krajowych i zagranicznych, w tym m.in.:I, II, i III nagrody na II Konkursie Młodych Kompozytorów ZKP (1959), Nagrody Państwowej I st. (1968, 1983), Nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1970), Nagrody im. Herdera (1977), im. Honeggera (1978), im. Sibeliusa (1983), Premio Lorenzo Magnifico (1985), fundacji im. Karla Wolfa (1987), Grammy Award (1998, 1999, 2001), Grawemeyer Music Award (1992), Międzynarodowej Rady Muzycznej UNESCO (1993), nagrody Best Living World Composer (2000), Nagrody Księcia Asturii (2001).
Krzysztof Penderecki jest doktorem honoris causa kilkudziesięciu uniwersytetów, m.in. w Rochester, Bordeaux, Leuven, Waszyngtonie, Belgradzie, Madrycie, Poznaniu, Warszawie, Buenos Aires, Glasgow, Münster, Seulu, Krakowie i członkem honorowym Royal Academy of Music w Londynie, Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie, Kungl. Musikaliska Akademien w Sztokholmie, Akademie der Künste w Berlinie, Academia National de Bellas Artes w Buenos Aires, Académie Internationale de Philosophie et de l’Art. w Bernie, Académie Nationale des Sciences, Belles-lettres et Arts w Bordeaux, Royal Irish Academy of Music w Dublinie, American Academy of Arts and Letters. Posiada wysokie odznaczenia państwowe i zagraniczne.
W latach 1973-1978 wykładał w Yale University w New Haven, w latach 1972-1987 był rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie, w latach 1987-1990 dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej. Jest pierwszym gościnnym dyrygentem Norddeutscher Rundfunk Orchester w Hamburgu i Mitteldeutscher Rundfunk Sinfonie Orchester w Lipsku. Od 1992 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Casalsa w San Juan (Puerto Rico). W 1997 roku został dyrektorem artystycznym orkiestry Sinfonia Varsovia. Od 1998 roku jest doradcą Beijing Music Festival w Pekinie, a od 2000 – gościnnym dyrygentem China Philharmonic Orchestra.
Prowadzi koncerty z czołowymi orkiestrami symfonicznymi w Stanach Zjednoczonych i Europie. Obok własnych utworów dyryguje dziełami symfonicznymi twórców z różnych epok.
Pierwszy występ kompozytora na arenie międzynarodowej miał miejsce w 1959 roku na Festiwalu „Warszawska Jesień”, podczas którego wykonał Strofy, jeden z trzech utworów, za które otrzymał pierwsze nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Kompozytorów. Pozostałymi były Psalmy Dawida i Emanacje. W tym samym roku powstał Tren ofiarom Hiroszimy uhonorowany nagrodą UNESCO. Utwór ten zapoczątkował pasmo sukcesów takich dzieł, jak: Anaklasis, Polymorphia, Fonogramy, Psalm czy Pasja wg. św Łukasza. Następnie powstały kolejno: Dies irae, opera Diabły z Loudun, Jutrznia. W 1972 roku rozpoczął karierę jako dyrygent i od tej pory prowadził największe orkiestry świata.
Prapremiera I Koncertu skrzypcowego odbyła się w Bazylei (1977). Drugim dziełem operowym był Raj utracony wykonany po raz pierwszy w Lyric Opera of Chicago (1978).
Te Deum zadyrygował kompozytor podczas prapremiery w Asyżu (1980), Polskie Reqiem powstało na zamówienie Radia i Państwowego Teatru Wirtembergii dla uczczenia 40. rocznicy zakończenia II wojny światowej (1984), a Czarną maską dyrygował na Festiwalu w Salzburgu (1986). W 1988 roku otrzymał nagrodę Grammy za II Koncert wiolonczelowy nagrany wspólnie z Mścisławem Roztropowiczem.
Prapremiera czwartej opery, Króla Ubu miał miejsce w Operze Monachijskiej (1991). Kolejne jego nowe dzieła to m.in.: Sinfonietta, Benedicamus Domino, V Symfonia, Koncert fletowy, Siedem bram Jerozolimy ( 3000 lat Jerozolimy), Hymn do św. Daniłła (850-lecie Moskwy), Hymn do św. Wojciecha (1000-lecie Gdańska), Credo, Sonata na skrzypce i fortepian. W styczniu 2001 kompozytor ukończył Concerto Crosso, którego prawykonanie odbyło się w czerwcu tego samego roku w Tokio, pod dyrekcją Charlesa Dutoit.
9 maja 2002 w Carnegie Hall odbyła się światowa prapremiera Koncertu fortepianowego „Zmartwychwstanie”.
W roku 2005 miały miejce 3 kolejne premjery: Largo na wiolonczelę i orkiestrę, VIII Symfonia „Lieder der Vergäenglichkeit” i Chaconne- część Polskiego Requiem, zadedykowana Papieżowi Janu Pawłu II.
14 grudnia 2005 roku Profesor Krzysztof Penderecki został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego.
__________________
Robert Grudzień
urodził się w Radomiu. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Jego nazwisko wielokrotnie pojawia się w programach koncertowych obok najwybitniejszych artystów różnych dziedzin i specjalności. Występuje m.in.: z Teresą Żylis-Gara, Wiesławem Ochmanem, Konstantym Andrzejem Kulką, Georgijem Agratiną, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Zelnikiem i Olgierdem Łukaszewiczem.Współpracuje także z Poznańskimi Słowikami, Chórem Polskiego Radia w Krakowie, Krzysztofem Pendereckim, Jerzym Maksymiukiem i Krzysztofem Zanussim.
Koncertował na najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych w Polsce, w całej Europie oraz na wielu kontynentach. Posiada nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne.
Jego działalność artystyczna, organizacyjna i charytatywna przyniosły mu szereg nagród i wyróżnień m.in.: w 1990 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową, w 1991 i 1992 r. otrzymał
Stypendium twórcze Wojewody Radomskiego- Jana Rejczaka w dziedzinie muzyki, 2003 r.- medal Bene Merenti Civitas Radomiensis przyznany przez Prezydenta Miasta Radomia Zdzisława Marcinkowskiego, 2001 r.- medal oraz nagroda kulturalna od Prezydenta Miasta Lublina Andrzeja Pruszkowskiego, 1994r.- nagroda
Specjalna przyznana przez kapitułę Konkursu Gala Biznesu Izby Przemysłowo-Handlowej Ziemi Radomskiej oraz 2005r.- Nagroda Mój Radom przyznana przez WSB im. Bp Jana Chrapka.
Jest honorowym obywatelem: Leżajska, Zelowa, Jędrzejowa oraz Stalowej Woli.
Jest twórcą i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej Radom-Orońsko, odbywającego się w 48 miastach Polski płd.-wsch.
Pełni funkcję dyrektora Fundacji im. Mikołaja z Radomia, organizatora festiwali muzycznych i akcji na rzecz zabytkowych organów w Polsce.
Wykładał gościnnie na Politechnice Radomskiej im. Kazimierza Pułaskiego. Za swój największy sukces zawodowy uznaje to, że będąc Radomianinem w swojej działalności może promować właśnie to miasto. www.grudzien.pl
_______________
Sinfonietta Cracovia
jest zaliczana do czołowych polskich i europejskich zespołów kameralnych. Wyjątkowa atmosfera koncertów, ich entuzjastyczny odbiór przez publiczność, znakomite recenzje, a przede wszystkim jakość prezentacji muzycznych na scenie świadczą o stałym rozwoju wciąż młodej orkiestry. Sukces Sinfonietty związany jest również z nowoczesnym sposobem zarządzania. Dzięki niemu zespół - w zależności od doboru repertuaru - powiększany jest do składu symfonicznego ze stałą grupą dętą, którą współtworzą najwybitniejsi polscy muzycy młodego pokolenia. Powstała w ten sposób nieograniczona możliwość poszerzania repertuaru sprzyja pozyskiwaniu nowych odbiorców muzyki klasycznej. Prezentacja pomysłowych kampanii promocyjnych koncertów połączona z zawsze wysokim poziomem artystycznym stała się standardem stosowanym z sukcesem przez profesjonalnie zarządzaną od szeregu lat orkiestrę.
Robert Kabara objął na zaproszenie muzyków pieczę artystyczną nad orkiestrą w 1992 roku. W ciągu zaledwie kilku miesięcy, jako szef artystyczny, solista i koncertmistrz przekształcił "Kameralistów Krakowskich" w znakomity, sprawny i dojrzały artystycznie zespół.
Sinfonietta Cracovia - nazwa ta pojawiła się na początku 1994 roku - stała się miejską instytucją kultury pod patronatem Prezydenta Miasta i otrzymała status Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Duża w tym zasługa ówczesnych władz miasta oraz Elżbiety i Krzysztofa Pendereckich, którzy zdecydowanym poparciem nowej jakości w muzyce przyczynili się do powstania najmłodszej krakowskiej orkiestry.
Od stycznia 2001 roku pierwszym gościnnym dyrygentem zespołu jest John Axelrod.
Współpraca z niezwykłymi osobowościami świata sztuki jest stałym elementem życia koncertowego Sinfonietty. Są wśród nich takie postacie jak: Krzysztof Penderecki, Christoph Eschenbach, Lorin Maazel, Valery Gergiev, Rudolf Buchbinder,Mischa Maisky, Pieter Wispelwey, Ilya Gringolts, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Barry Douglas, Kaja Danczowska, Irene Grafenauer, Tabea Zimmermann i wiele innych.
Część muzyków Orkiestry miała zaszczyt wziąć udział w jubileuszowym projekcie "Polish Festival Orchestra" w 1999 roku. Czterdzieści koncertów w Europie i Stanach Zjednoczonych pod dyrekcją Krystiana Zimermana oraz nagrany dla wytwórni Deutsche Grammophone album CD wywarły ogromny wpływ na dalszy artystyczny rozwój zespołu.
Koncerty Sinfonietty w prestiżowych salach Europy takich jak: Sala Filharmonii Berlińskiej, Konzerthaus w Berlinie, Herkules Saal w Monachium, Kurhaus w Wiesbaden, Sala Casino w Bazylei, Teatr Mogador w Paryżu, Sale Konserwatorium Muzycznego i Teatru Maryjskiego w Sankt Petersburgu, Auditorio Nacional w Madrycie, włoskie Teatry w Brescii, Neapolu i Parmie, Sala Filharmonii Narodowej w Warszawie, Tonnhalle w Zurichu i w wielu innych dały zespołowi międzynarodowe uznanie. Sukcesy artystyczne na tych estradach zaowocowały zaproszeniem do współpracy z orkiestrą osobistości świata kultury i sztuki Wiednia, Salzburga, Paryża, Hamburga, Berlina, Frankfurtu, Nowego Jorku, Chicago. Komitet Honorowy orkiestry tworzą ludzie kreujący wydarzenia kulturalne na całym świecie.
Wśród szeregu nagrań zrealizowanych przez orkiestrę do najważniejszych należą prestiżowe produkcje telewizyjne dla BBC Classical Music Television, TV ARTE, Telewizji Polskiej oraz płyty CD nagrane dla wytwórni: Arion, Dux i CD Accord.
Miejscowość Turek wspomniana jest jako własność arcybiskupów gnieźnieńskich już w XII w. Miasto lokowane w 1341 r. na prawie średzkim przez abpa Janisława Bogorię Skotnickiego. Spłonęło w 1523 r. i następnie odbudowane na prawie niemieckim. Od 1867 r. do 1975 r. było miastem powiatowym. Ponownie jest nim od początku 1999 r. Znaczny rozwój miasta wiązał się z powstaniem w jego sąsiedztwie w połowie XX w. kopalni węgla brunatnego, elektrowni i przemysłu włókienniczego.
Parafia Turek została erygowana już w XII w. Do 1818 r. należała do archidiecezji gnieźnieńskiej. Z biegiem lat powstawały z niej nowe parafie. Pierwszy kościół parafialny, drewniany, p.w. Jana Chrzciciela został spalony przez Krzyżaków w 1331 r. Następny, zbudowany z cegły, z wysoką wieżą, spłonął wraz z sąsiednimi domami w 1813 r. Ocalałe od ognia mury obniżono i kościół odbudowano. Jednak naruszenie przez pożar murów i wysoka wieża spowodowały, że w 1839 r. kościół runął. Odbudowano go ponownie w 1875 r. z resztek pozostałych murów. Okazał się jednak za szczupły dla wiernych rozwijającego się miasta i dlatego na pocz. XX w. rozebrano go i przystąpiono do budowy nowego.
Obecny kościół został zbudowany według projektu Konstantego i Jarosława Wojciechowskich, architektów warszawskich, w latach 1904-1913. W 1924 r. przy konsekracji otrzymał tytuł Najśw. Serca Pana Jezusa. Kościół murowany z cegły, na podmurowaniu z granitu polnego, w stylu neogotyckim. W latach 1982-1985 został pokryty blachą miedzianą, położoną na dębowych deskach. Wnętrze kościoła zdobi polichromia Józefa Mehoffera, wykonana w latach 1932-1937. Stacje drogi krzyżowej (poza jedną, która zginęła w latach okupacji niemieckiej), witraże w prezbiterium i bocznych kaplicach oraz stalle wykonane również wg projektu Mehoffera. Wybuch II wojny światowej uniemożliwił realizację projektowanych prac we wnętrzu kościoła, a starania o ich wznowienie początkowo z artystą, a po jego śmierci w 1946 r. z jego synem (w jego posiadaniu były projekty dalszych witraży i umeblowania) nie przyniosły upragnionego skutku. Zastąpiono w części te zamierzenia przez wykonanie witraży w transepcie kościoła w firmie Józefa Powalisza z Poznania w latach 1958-1965. W latach 1976-1978 Henryk Domurat z Poznania przeprowadził konserwację polichromii mehofferowskiej i wnętrze kościoła dostosowano do sprawowania liturgii zgodnie z wymaganiami soborowymi. W tym też czasie wykonano ławki dla wiernych i konfesjonały wg projektu Aleksandra Holasa z Poznania. W 2003 roku rozpoczęto prace konserwatorsko - restauratorskie nad zabytkową polichromią. Prowadzi je Pani dr Ewa Roznerska - Świerczewska z UMK z Torunia.
W 1996 r. decyzją generalnego konserwatora zabytków kościół został zaliczony do szczególnie ważnych dóbr kultury, a w 1998 r. wpisano go do rejestru zabytków województwa konińskiego.
W kościele znajdują się organy 30-głosowe Firmy Braci Rieger %u201EOpus 1924 Braci Rieger Jagendorf%u201D. W 1990 r. przeprowadzono ich remont; ponowny w 1997 r. Prace zostały wykonane przez organmistrza Kazimierza Chojnackiego z Cyprianki.
Nowe dzwony elektroniczne.
Na wsiach: Turkowice, Cisew i Grabieniec %u2014 znajdują się krzyże przydrożne i kapliczki. Są również i w kilku miejscach miasta. Na Zdrojkach pod lasem, gdzie przed 150 laty chowano zmarłych na cholerę, w roku 1998 został ustawiony nowy krzyż i tam w niedzielę po 6 VIII odprawiana jest, z licznym udziałem wiernych, Msza św. Teren dawnego cmentarza cholerycznego został częściowo już uporządkowany. Na Jubileusz Roku 2000 odnowiono wszystkie krzyże i kapliczki. W Turku przy ul. Kaliskiej, róg Sportowej, okazała kapliczka została niemal od podstaw wyremontowana i otaczana jest wielką czcią przez wiernych.
